Πτυχιούχος Κοινωνιολογίας, διδάκτορας Επικοινωνίας Μέσων και Πολιτισμού (Θεατρολογικής κατεύθυνσης), του Παντείου Πανεπιστημίου. Επιστημονικά πεδία: Ζητήματα Πρόσληψης Αρχαίου Θεάτρου, Μεθοδολογία της Θεατρολογικής Έρευνας, Κοινωνιολογία Θεάτρου, Πολιτιστική διαχείριση Επικοινωνία και Τουριστική Αξιοποίηση. Πιστοποιημένη καθηγήτρια στην εκπαίδευση ενηλίκων (ΕΟΠΠΕΠ) και στην εξ’ Αποστάσεως Ανοιχτή διδασκαλία (ΕΑΠ).
Συγγραφέας των βιβλίων:
• Περί Αναβίωσης, εκδ. Ι. Σιδέρης (2016)
• Η Έρευνα στο Θέατρο-Ζητήματα Μεθοδολογίας, εκδ. Ι. Σιδέρης (2010), 
• μέλος της συγγραφικής επιστημονικής ομάδας του βιβλίου Στα ίχνη του Διονύσου – Παραστάσεις Αρχαίας Τραγωδίας στην Ελλάδα 1867-2000, εκδ. Ι. Σιδέρης, (2005).
Και έχει επιμεληθεί τα βιβλία
• Έλευσις Πολιτισμού, Λαϊκό Πανεπιστήμιο Δήμος Ελευσίνας ΝΠΔΔ ΠΑΚΠΠΑ, Αθήνα: 2016, Ι. Σιδέρης
• Στην Ελευσίνα κάποτε Βιωματικες Αφηγήσεις και Δημόσια Ιστορία, Λαϊκό Πανεπιστήμιο Δήμος Ελευσίνας ΝΠΔΔ ΠΑΚΠΠΑ, Αθήνα: 2017, Ι. Σιδέρης
Το 2012 διακρίθηκε με το δεύτερο βραβείο θεατρικής γραφής μονόπρακτου στο διαγωνισμό που οργάνωσε η Θεατρική Επιχείρηση Λεμεσού (ΕΘΑΛ) στην μνήμη του μεταφραστή Κωστή Κολώτα με το έργο, «Η ιστορία δεν μας αγάπησε. Κυριάκος» το οποίο παραστάθηκε στην σκηνή της ΕΘΑΛ τον Απρίλιο 2013. Το καλοκαίρι του 2014 παραστάθηκε στα πλαίσια του διαδημοτικού Φεστιβάλ Αττικής το έργο της «Η Υπόσχεση» (δραματουργική επεξεργασία της παραλογής «Του Νεκρού αδερφού») από το θεατρικό εργαστήρι «Εν δράσει» του δήμου Ταύρου - Μοσχάτου. Το 2015 εργάστηκε ως σύμβουλος δραματουργίας στην παράσταση «Ηλέκτρα – τελευταίο αίμα» σε σκηνοθεσία Κ. Ντέλλα στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών. Υλοποίησε παραστάσεις θεατρικού αναλογίου («Οκτώ άνθρωποι βαδίζουν» «Πέρσες» «Περί έρωτος» «Έλευσις – Ελευσίς»).
Διδάσκουσα στο τμ. Θεατρικών Σπουδών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και στο Ελληνικό Πανεπιστήμιο στην ενότητα «Αρχαίο Θέατρο». Έχει διδάξει επί σειρά ετών στο Τμήμα Επικοινωνίας Μέσων & Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου τα μαθήματα: «Ιστορία θεάτρου» και «Θεατρικό Αναλόγιο» (1992-2004 & 2008), στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών Σχ. Καλών Τεχνών Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου και στο Μεταπτυχιακό πρόγραμμα του ίδιου τμήματος, τα μαθήματα «Μεθοδολογία της έρευνας» (2009-2013), «Σκηνοθετικά Ρεύματα: Θεωρία & εφαρμογές» (2012), «Σκηνοθετικές Προσεγγίσεις Αρχαίου Δράματος» (2007, «Ζητήματα Πρόσληψης Αρχαίου Δράματος» (2006-2010). Έχει διδάξει στα προγράμματα «Ακαδημία Πλάτωνος» (Αισθητική ως ζητούμενο δημιουργίας) και «Κωστής Παλαμάς» (Πολιτισμός και τουριστική αξιοποίηση – Θέατρο και Επικοινωνία) του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστήμιου. Διδάσκουσα στο πρόγραμμα E-learning (ΕΚΠΑ) στο πρόγραμμα «Τουριστική προβολή, επικοινωνία και δραστηριότητα: πολιτιστικά δρώμενα, φεστιβάλ, αναβιώσεις και καινοτόμες καλλιτεχνικές δράσεις» (2016-2017). Διοργανώτρια προγράμματος σπουδών & διδάσκουσα του Λαϊκού Πανεπιστημίου Ελευσίνας (2015-2016). Τα τελευταία 17 χρόνια εργαζόταν στο Κέντρο Μελέτης και Έρευνας του Ελληνικού Θεάτρου ως υπεύθυνη της ψηφιακής βάσης του θεατρολογικού αρχείου. Δίδαξε στα θεατρικά εργαστήρια, Εν Δράσει του Δήμου Μοσχάτου – Ταύρου και Ρενδία Λέξις του Δήμου Νίκαιας – Αγ. Ι. Ρέντη, καθώς και στον Πολιτιστικό Σύλλογο Τράπεζας Πειραιώς και Αγροτικής. Μέλος του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου και μέλος του συλλόγου Ελλήνων Κοινωνιολόγων.

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι  αριστούχος απόφοιτος του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών της Σχολής Καλών Τεχνών  του  Πανεπιστημίου  Πελοποννήσου. Σπούδασε  επίσης Πολιτιστική Διαχείριση  στο  Τμήμα Επικοινωνίας Μέσων  και  Πολιτισμού  στο  Πάντειο  Πανεπιστήμιο  και Κινηματογράφο στο King’s College του Λονδίνου. Από το 2010 σπουδάζει Κλασσικό τραγούδι στο Εθνικό Ωδείο με καθηγητή τον κόντρα τενόρο Νίκο Σπανάτη. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια υποκριτικής με τους : Α. Χιώτη,  Ε. Σκότη, Δ. Ήμελλο, Γ. Λεοντάρη, Ό. Τζωρτζ, Ν. Κορνήλιο και Κ. Σφυρικίδη. Ως ηθοποιός έχει  συμμετάσχει  στις  παραστάσεις:  Insomnia Greca / Adeus Carne Insomnia (σκνθ. Κων/νος Ντέλλας, Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, Μάρτιος 2016), Περί Γάμου (σκνθ. dePaPel, Θέατρο Επί Κολωνώ, Ιούνιος 2015), Μαμά Εγώ σε Γέννησα – αφιερωματική στη Μ. Καραπάνου (σκνθ. Μ. Κοτσίνη, Ναύπλιο, Μάιος 2015),  Ο  Έλλην  Βρυκόλαξ (σκνθ.  Κων/νος  Ντέλλας, Δημοτικό Θέατρο Πειραιά / Μουσείο Μπενάκη, 2013-2014),  Yapi: A very nice place vol. 1&2 (Ομάδα 7, σκνθ. Β. Μαστρογιάννη, Βυρσοδεψείο / Κινητήρας  Studio, 2013), Το τραίνο του μυαλού μου (Ομάδα 7,σκνθ. Γ. Τζέμης – Β. Παπαδάκης, Το τρένο στο Ρουφ,2013),  Nakedness (Ομάδα Lust, σκνθ. Μ. Παπού, Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, 2013), Μήδεια (Ομάδα AtivaVita, σκνθ. Μ. Λολότσι, Αρχαίο Θέατρο Άργους / Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, 2013).

Το 2015 εργάστηκε ως βοηθός σκηνοθέτη στην παράσταση Ηλέκτρα : το τελευταίο αίμα σε σκηνοθεσία  Κωνσταντίνου Ντέλλα, στο Θέατρο Τέχνης της Φρυνίχου στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών.

Κοινωνιολόγος Παντείου Πανεπιστημίου με διδακτορικό στη ανθρωπολογία του αρχαίου δράματος, Η διαχρονία της Μήδειας του Ευριπίδη (1999, Πάντειο Πανεπιστήμιο). Ολοκλήρωσε μεταπτυχιακές σπουδές ως Έμμισθη Μεταπτυχιακή Υπότροφος και δίδαξε ως επιστημονικός συνεργάτης στη Βαθμίδα του Λέκτορα (407) στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και το Πανεπιστήμιο Πατρών. Έχει δημοσιεύσει βιβλία (Αρχαϊκές Μητέρες, Εκκρεμές, 2016) έχει αρθρογραφήσει σε επιστημονικά περιοδικά για το αρχαίο δράμα. και έχει συμμετοχές σε διεθνή συνέδρια. Διδάσκει ως Συνεργαζόμενο Εκπαιδευτικό Προσωπικό στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, Νεοελληνική Λογοτεχνία (19-20ος) Συντονίζει ομάδες δημιουργικής ανάγνωσης και ανοιχτά μαθήματα στο Λαϊκό Πανεπιστήμιο Ελευσίνας.Το 2012 έλαβε το β’ βραβείο δοκιμίου στον διαγωνισμό της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών.

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1969. Πτυχιούχος Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Ναντέρ Γαλλίας, με εξειδίκευση στην ψυχολογία και ψυχοθεραπεία παιδιών, εφήβων και οικογένειας. Μεταπτυχιακές σπουδές στην Περιβαλλοντική Ψυχολογία, με έμφαση στη σχέση του παιδιού και του αστικού χώρου. Έχει εκπαιδευτεί στην ψυχαναλυτική ψυχοθεραπεία την οποία ασκεί ιδιωτικά από το 1999. Το ερευνητικό πεδίο της εστιάζεται στις αδελφικές σχέσεις, στην ψυχοσυναισθηματική οριοθέτηση του παιδιού μέσα από το παιχνίδι, στην αντιμετώπιση των διαταραχών του ύπνου του παιδιού, καθώς και στην επίδραση των σχέσεων του ζευγαριού στη συμπεριφορά του παιδιού και των αδελφών. Έχει δώσει διαλέξεις στην Ελλάδα και στη Γαλλία. Έχει συμμετάσχει στη συγγραφή του βιβλίου Επικοινωνία και Διαπροσωπικές Σχέσεις, ΟΕΔΒ, Αθήνα 1999, και έχει εκδώσει το βιβλίο L' Enfant et l' Espace Urbain – l' appropriation de la ville par l' enfant στις Éditions Universitaires Européennes, Saarbrücken, Γερμανία 2012. Έχει δημοσιεύσει άρθρα σε γαλλικά επιστημονικά περιοδικά και είναι μέλος διεθνών ενώσεων ψυχαναλυτικής ψυχοθεραπείας.

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Είναι τελειόφοιτος του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών της σχολής Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, με έμφαση στη Θεατρική Αγωγή στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Έχει παρακολουθήσει μεταξύ άλλων σεμινάρια των: Μ. Κρασανάκη, Γ. Νάσαινα, Π. Τέντζερη, Γ.Θ. Παυλίδη και Α. Κοντογιάννη με κύριους άξονες την δραματαθεραπεία, τη δημιουργική γραφή, την εμψύχωση, τις μαθησιακές δυσκολίες και των αυτισμό. Καθ΄όλη τη διάρκεια των σπουδών της ασχολήθηκε με την Θεατρική Αγωγή και την Εμψύχωση σε Δημοτικά και Γυμνάσια του Ναυπλίου, του Τολού, του Κυβερίου, καθώς και στο Διαπολιτισμικό Δημοτικό Σχολείο της Νέας Τύρυνθας. Το 2012 συμμετείχε ενεργά στο πιλοτικό πρόγραμμα του Τ.Θ.Σ. για παιδιά προσχολικής ηλικίας με τίτλο ‘’Τα Παιχνίδια Του Ανανά’’, ενώ παράλληλα έλαβε μέρος στις ’’Χριστουγεννιάτικες Αφηγήσεις’’ που πραγματοποιήθηκαν στο Δημοτικό Θέατρο Ναυπλίου. Μέχρι σήμερα ασχολείται επαγγελματικά με την Θεατρική Αγωγή και την Εμψύχωση σε παιδικά πάρτυ και event, ενώ έχει συνεργαστεί με φορείς, όπως η ’’Lapin House’’ στη δημιουργία πρωτότυπων κατασκευών για παιδιά. Από το 2016 εώς και το 2017 πραγματοποίησε σειρά ημερίδων Θεατρικής Αγωγής για παιδιά πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης στις σχολές χορού ’’Ανδρομάχη Καφαντάρη’’ στη Θεσσαλονίκη.

Ο Γεράσιμος Θωμάς είναι Διπλωματούχος Εικαστικός, απόφοιτος του Δ΄ Εργαστηρίου Ζωγραφικής της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών Αθηνών (ΑΣΚΤ 2006), με δάσκαλο το Γιάννη Βαλαβανίδη. Στη Σχολή παρακολούθησε μαθήματα στα εργαστήρια ψηφιδωτού και γλυπτικής, καθώς και τα μαθήματα θεωρητικής και παιδαγωγικής κατάρτισης. Τα προηγούμενα έτη είχε παρακολουθήσει μαθήματα ζωγραφικής και σχεδίου στα εργαστήρια των ζωγράφων Θ. Στεφόπουλου, Θ. Αυγερινού, Γ. Λοΐζου και Γ. Μαρούλη. Σήμερα δραστηριοποιείται ως ζωγράφος και ως σχεδιαστής γλυπτών & αρχαιολογικών σπαραγμάτων. Εκθέσεις του έχουν γίνει σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας, στην Αθήνα, τον Πειραιά, τη Χαλκίδα, καθώς και στους τόπους καταγωγής του, την Κεφαλληνία και την Καρδίτσα. Έργα και σκίτσα του υπάρχουν σε ιδιωτικές συλλογές σε διάφορες πόλεις της υδρογείου (Στοκχόλμη, Παρίσι, Ρώμη, Νάπολη, Φλωρεντία, Βουδαπέστη, Λευκωσία, Κάιρο, Λίμα, Λα Πάζ, Σαντιάγκο, Μελβούρνη κ.α.).Είναι επίσης Διπλωματούχος Πολιτικός Μηχανικός ΕΜΠ (2000), κάτοχος Μεταπτυχιακού Διπλώματος Ειδίκευσης ΕΜΠ στην Προστασία Μνημείων (2002, κατεύθυνση: «Συντήρηση και Αποκατάσταση Ιστορικών Κτηρίων και Συνόλων») και Διδακτορικού Διπλώματος της Σχολής Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ (2009). Σήμερα, με την επιστημονική του αυτή ιδιότητα εργάζεται ως μηχανικός εξειδικευμένος σε αναστηλωτικά έργα σε όλη την Ελλάδα Συμμετείχε στο Έργο μεταφοράς των γλυπτών Ακροπόλεως στο Νέο Μουσείο, καθώς και σε πλείστες αναστηλώσεις στην Ολυμπία, Μεσσήνη, Κορινθία, Σάμο, Ικαρία, Λέσβο, Δήλο, Σύρο, Τήνο, Κέα, Σαμοθράκη, Μακεδονία, Θεσσαλία, Ήπειρο κ.α. Είναι μέλος του επιμελητηρίου εικαστικών τεχνών και του τεχνικού επιμελητηρίου.Δίδαξε στην ΑΣΚΤ (2006-2013) Ρυθμολογία, Σχέδιο, Θεωρία του Χώρου και Ιστορία Αρχιτεκτονικής ως συμβασιούχος λέκτωρ. Επίσης δίδαξε Σχέδιο, Αισθητική των Εικαστικών Τεχνών και Αρχιτεκτονική στο εκπαιδευτικό Πρόγραμμα "Ακαδημία Πλάτωνος - Η Πολιτεία και ο Πολίτης" του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (2012-2015). Στο πλαίσιο του προγράμματος είχε εντάξει εργαστήρια σχεδίου και υπαίθρια μαθήματα ή επισκέψεις σε χώρους ιδιαιτέρου πολιτιστικού ενδιαφέροντος. Από το 2015 έως σήμερα έχει διδακτική συνεργασία με το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (διαλέξεις στο μεταπτυχιακό "Προστασία Μνημείων"), με το Προπαρασκευαστικό Σχολείο Καλών Τεχνών Πανόρμου Τήνου, καθώς και με το Λαϊκό Πανεπιστήμιο Ελευσίνας (ΠΑΚΠΠΑ Δήμου Ελευσίνας), όπου διδάσκει.

Ο Μάνος Ποντικάκης είναι εικαστικός με σημαντικό έργο στην έρευνα του προσωπείου ως θεατρικού αλλά και εικαστικού αντικειμένου. Έχει συμμετάσχει σε συνέδρια για το θέατρο. Συνεργάζεται με σχολές υποκριτικής και πανεπιστήμια.
Έχει συνεργαστεί με πολλούς θιάσους και σκηνοθέτες (παραστάσεις Ηρώδειο, Επίδαυρος κ.λπ. με ΔΗΠΕΘΕ, Ανοιχτό, Έρευνας, Νέου Κόσμου κ.ά.) φιλοτεχνώντας προσωπεία θεάτρου.
Υπήρξε μέλος του Κέντρου Έρευνας και Εφαρμογών του Αρχαίου Ελληνικού Δράματος ΔΕΣΜΟΙ από το 2001.
Ζωγραφική, γλυπτικά προσωπεία και εγκαταστάσεις του έχουν εκτεθεί σε γκαλερί και μουσεία στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Ο Κώστας Σπηλιώτης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1968. Σπούδασε εξ ολοκλήρου στη Γαλλία. Είναι πτυχιούχος οικονομίας και κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Paris IX – Dauphine. Εκπόνησε τη διδακτορική διατριβή του στον τομέα των πολιτικών επιστημών (επικοινωνία – πολιτική κοινωνιολογία) υπό την εποπτεία του κ. Dominique Colas και ανακηρύχθηκε το 2007 Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Paris IX – Dauphine. Παράλληλα, εκπαιδεύτηκε στην ψυχαναλυτική ψυχοθεραπεία, ατομική και ομαδική. Η διδακτορική διατριβή του κυκλοφόρησε σε μορφή βιβλίου το 2011 από τις Editions Universitaires Européennes της πόλης Saarbrücken Γερμανίας, ενώ δύο χρόνια αργότερα επανεκδόθηκε από το Atelier National de Reproduction des Thèses της Λιλ Γαλλίας. Έχει διδάξει στο τμήμα Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου 13 του Παρισιού, καθώς και στο πρόγραμμα «Ακαδημία Πλάτωνος» του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει μεταφράσει κείμενα των Γκυ Ντεμπόρ, Ζαν Μπωντριγιάρ, Τζόρτζιο Αγκάμπεν, Λουίτζι Ρούσσολο, Σάμουελ Μπέκετ. Έχει δημοσιεύσει κείμενα στα περιοδικά Νέα Κοινωνιολογία, Κοινωνία των Πολιτών, Χρόνος, alloglotta, Le Banquet και La Revue du M.A.U.S.S. Τακτικό μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Αναλυτικής, Ομαδικής και Οικογενειακής Ψυχοθεραπείας, της IAGP, της AISLF. Πρόσφατες δημοσιεύσεις: Théories du Code: Debord, Baudrillard, Deleuze, Guattari, EUE, Saarbrücken 2017 και Η Εικόνα της Κοινωνίας του Καταναλωτισμού – Ο Μπωντριγιάρ στον καθρέφτη του Ντεμπόρ, Περισπωμένη, Αθήνα 2017. Οι ερευνητικές του αναζητήσεις κινούνται στο πεδίο της σύζευξης της πολιτικής σκέψης, της αισθητικής και της ψυχανάλυσης.